Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1591 Esas 2020/906 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1591
Karar No: 2020/906
Karar Tarihi: 27.02.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1591 Esas 2020/906 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçundan sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilmesini incelerken, bir sanığın temyiz itirazının zamanında yapılmadığını belirtmiş ve bu nedenle reddedilmesine karar vermiştir. Diğer sanıkların hükümleri ise incelendiğinde, suçun işlendiği kabul edilmiş ve mahkumiyet hükümleri onanmıştır. Ancak, sanıkların yargılama giderleriyle ilgili olarak eşit olarak tahsil edilmesi yerine ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerektiği belirtilmiş ve bu nedenle hüküm bozulmuştur.Bozma nedeni ise sanık savunmalarının temyiz itirazlarına dayanmaktadır. Kararda geçen kanun maddeleri 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 310/1. ve 317. maddeleri, TCK'nın 31/2. maddesi ve 168/3. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesidir.

6. Ceza Dairesi 2018/1591 E. , 2020/906 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-) Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."nin, savunmanının yüzüne karşı verilen ve savunmanı tarafından temyiz edilmeyen hükmü 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra temyiz ettiğinden, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin REDDİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında kurulan hükümde, TCK"nin 31/2. maddesinin aynı Yasanın 168/3. maddesinden önce uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı olarak "Eşit olarak tahsiline" şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasından “Sanıklardan eşit olarak tahsiline” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “Sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” tümcesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.