MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 29/03/2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Tebligat Kanunu"nun 10. Maddesine, 19/01/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Yasa ile eklenen 2. fıkraya göre; bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Yine Tebligat Kanunu"nun aynı yasa ile değişik 35/2. maddesine göre; adresini değiştiren kimse yenisini bildirmediği "ve" adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi de tespit edilemediği takdirde bu maddeye göre tebligat yapılır.
TMK"nun 407. maddesi gereğince yasal kısıtlılık altında bulunan davalı ... adına gönderilen gerekçeli karar, ceza infaz kurumunda, bizzat kendisine tebliğ edilmiştir. Davalı, kararı temyiz etmiştir. Davalı vasisi ... adına gerekçeli karar tebliğinin bilinen en son adresine yapılamaması neticesinde; doğrudan Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebligat yapılmıştır. Yukarıda belirtilen düzenlemeler uyarınca, adı geçenin mernis adresi tespit edilerek, gerekçeli karar “kanuni süre içinde mahkeme hükmünü ayrıca temyiz edebileceği, bu süre içinde temyiz hakkını kullanmadığı takdirde kısıtlı tarafından yapılmış olan temyize icazet vermiş (kabul etmiş) sayılacağı, temyizi kabul etmiyorsa bunu açıkça bildirmesi gerektiği” kaydını içerir biçimde tebligata çıkartılmalı, temyiz süresi beklendikten sonra dosyanın gönderilmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Dosyanın gösterilen nedenlerle ve yukarıda bildirilen şekilde işlem yapılmak üzere GERİ ÇEVRİLMESİNE 30/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.