Esas No: 2021/13794
Karar No: 2022/10089
Karar Tarihi: 28.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13794 Esas 2022/10089 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir hırsızlık olayı, konut dokunulmazlığının ihlali ve başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçlarından mahkum edilmiştir. Hırsızlık ve kimlik bilgilerinin kullanılması suçlarından mahkumiyet hükmü TCK'nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçu ise suç tarihi olan 20.07.2005 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş olduğundan zamanaşımına uğramış ve dava düşmüştür. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 58/6-7, 66/1-e ve 67/4, 5237 sayılı TCK'nın 116/1, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun Dairemizce de benimsenen 22.01.2013 günlü, 2012/1431 Esas ve 2013/ 18 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK'nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” denilmiş olması ve 5275 sayılı kanunun 108/2 maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenebilecek olması karşısında, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın getirtilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesine gelince;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 116/1 maddesi uyarınca atılı suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzamış dava zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 20.07.2005 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 28.06.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
