MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ, ECRİMİSİL, TAZMİNAT


Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi, ecrimisil, tazminat davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, elatmanın önlenmesi, ecrimisil ve tazminat istemlerine ilişkindir.
Davacılar, kayden 1/2"şer payla malik oldukları 248 ada 1 parsel sayılı taşınmazdaki 2 nolu bağımsız bölümle, eklentisi durumundaki 49 nolu depoyu 22/01/2003 tarihinde satın aldıklarını, başkasına ait deponun davacılara aitmiş gibi gösterilerek davalı tarafından yanıltıldıklarını, bu durumdan ....Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/759 E. sayılı dosyası ile aleyhlerine açılan dava sonucu haberdar olduklarını ve kendilerine ait olmayan depoyu tahliye ettiklerini, davalının maliki oldukları 49 nolu depoyu haklı ve geçerli bir neden olmadan kullanmaya devam ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 22/01/2003 tarihinden itibaren aylık 25-TL ecrimisil ile aleyhlerine açılan dava sonucu ödemek zorunda kaldıkları 2800-Tl maddi tazminatın zararın oluştuğu tarih olan 06/06/2012 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsiline, aşamada verdikleri ıslah dilekçeleri ile ecrimisile ilişkin istemlerini daraltarak 19/07/2007-19/07/2012 dönemine ilişkin 1385-TL ecrimisilin tahsilini istemişlerdir.
Davalı, davacılara ait deponun B -25 blok 2 Nolu depo olduğunu, bu depo ile ilgisinin bulunmadığını, B-24 Blok 7 nolu dairede oturduğunu, B -24 Blok 47 nolu daireye ait 47 nolu depoyu, 47 nolu daire malikinin yazılı muvafakatı ile kullandığını, kullandığı depo ile davacıların bir ilgisinin olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemlerinin kabulüne, tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Toplanan deliller ve tüm dosya içeriğinden, davacıların 248 ada 1 parsel sayılı taşınmazda bulunan B 24 Blok, Zemin 2 nolu bağımsız bölüm ile taşınmazın eklentisi olan 49 nolu deponun maliki oldukları, davalı tarafından bu deponun kullanıldığı, davalı vekilinin 22/05/2013 tarihli dilekçe ile depoyu boşalttıklarını bildirdiği anlaşılmaktadır.
Taraflar arasındaki çekişme, davalı tarafından kullanılan deponun davacıların maliki olduğu bağımsız bölümün eklentisi olup olmadığı, hangi deponun nerede olduğunun belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Mahkemece yapılan keşif sonucu alınan 25/03/2013 tarihli bilirkişi raporunda, mimari projeye göre, 2 nolu meskene ait deponun 49 nolu depo olduğu, keşif mahallinde yapılan incelemede davacılara ait 49 nolu deponun davalı tarafından kullanıldığı belirtilmiş, itiraz üzerine alınan 18/09/2013 ek raporda ise ilk rapordaki proje ile nihai proje arasında fark olduğu, ilk raporda davacılara ait olarak görülen yerin davacılara ait olmadığı, E 49 no ile 2 nolu daireye ait görülen yerin nihai projede E4 kod numarası ile 47 nolu daireye ait olduğu bildirilmiş, buna rağmen mahkemece kendi içinde çelişen raporlardan birine itibar edilerek davanın kabulü yönünde hüküm kurulmuştur.
Hâl böyle olunca, yerinde yeniden keşif yapılarak üç kişilik bilirkişi kurulu aracılığı ile binanın tasdikli projesi uygulanmak sureti ile çekişmeli deponun 49 nolu depo olup olmadığının açıklığa kavuşturulması, varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken çelişkili raporlardan birine itibar edilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığı gibi, davalı yargılama aşamasında depoyu boşalttığını bildirdiği halde, davalının kullanımındaki depo 49 nolu depo ise elatmanın önlenmesi istemi yönünden dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken değinilen hususları içermeyen biçimde yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.