3. Ceza Dairesi Esas No: 2017/4866 Karar No: 2017/14563 Karar Tarihi: 13.11.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/4866 Esas 2017/14563 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2017/4866 E. , 2017/14563 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Katılan sanık ..."ın temyiz dilekçesi içeriğinden kendisi hakkında kasten basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerini sanık sıfatıyla temyiz ettiği anlaşılmakla yapılan incelemede; 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesine göre suç tarihi itibariyle uzlaşma hükümlerine tabi inceleme konusu suç için soruşturma aşamasında sanık ve katılanlara usulüne uygun uzlaşma önerisinde bulunulduğu, katılanların ve sanığın uzlaşmayı kabul etmedikleri anlaşılmakla, tebliğnamedeki (1) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre sanık ile katılanların karşılıklı birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarihli esas 2002/4-238- karar 2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda da sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi, 2) Tekerrüre esas alınan Kemalpaşa (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/510 esas, 2012/1654 karar sayılı mahkumiyet hükmünün 1412 sayılı CMUK"un 305/1-1. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi hükmünün uygulanması,
Kabule göre de; 3) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi uyarınca mükerrirler hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olacağı gözetilmeden, hükümlülük kararında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6, 7. madde ve fıkrası uyarınca "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresi de belirlenerek infaz yetkisinin kısıtlanması, 4) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 13.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.