Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/4919 Esas 2020/6439 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4919
Karar No: 2020/6439
Karar Tarihi: 11.06.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/4919 Esas 2020/6439 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, daha önceki bir mahkeme kararından kaynaklanan cezaların tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmemiştir. Sanığın kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetinin hak yoksunlukları yönünden infazında bazı TCK maddelerinin iptal edilmesi dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Yargılamanın ve delillerin değerlendirilmesi sonucu, savunmanın temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 125-3-a maddesi ve 151/1. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/4919 E. , 2020/6439 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas kabul edilen Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesine ait, 01/09/2011 tarihli, 2011/661 Esas ve 2012/27 Karar sayılı ilamının birden fazla suça ilişkin mahkumiyet hükmü içermesi ve sanık hakkında mezkur ilamda 5237 sayılı TCK’nin 125-3-a maddesi gereği “1 yıl 15 gün” hapis cezasına hükmolunmuş olması nazara alınarak, mevcut cezalardan en ağır olanının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, bahse konu ilamda yer alan ve sanık hakkında TCK’nin 151/1. maddesi gereği hükmolunan netice “10 ay” hapis cezasının da tekerrüre esas alınmasına hükmedilmiş ise de, tekerrüre esas alınması gereken ilam infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden;
Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmiş olması, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.