Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme - mala zarar verme ve kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15012 Esas 2014/8436 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme, mala zarar verme ve kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma ve kasten yaralamaya te- şebbüs suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;

Sanığın mağdura hitaben “Sen benim kim olduğumu biliyor musun? Ben sana kendimi tanıtırım.” dedikten sonra ele geçmeyen av tüfeğiyle mağdura ve aracına doğru ateş etmesi şeklinde cereyan eden eyleminin TCK.nun 106/2-a maddesinde düzen- lenen silahla tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan yazılı şekilde TCK.nun 170/1-c maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi, aleyhe temyiz olma- dığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahke- menin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Sanığın tekerrüre esas alınan sabıkasına konu ilamın karar ve kesinleşme tarihlerinin suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çekti- rilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONAN- MASINA),

II- Mala zara verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;

1- TCK.nun 151. maddesinde tanımlanan mala zarar verme suçunun soruşturma ve kovuşturmasının şikâyete bağlı olması ve mağdurun 24.11.2011 tarihli duruşmada sanık hakkındaki şikâyetinden vazgeçmiş olması karşısında; TCK.nun 73/6. maddesi uyarınca sanıktan vazgeçmeye karşı diyecekleri sorularak hukukî durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

2- Kabul ve uygulamaya göre de;

Sanığın tekerrüre esas alınan sabıkasına konu ilamın karar ve kesinleşme tarihlerinin suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 02.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.