Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10444 Esas 2015/9693 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10444
Karar No: 2015/9693
Karar Tarihi: 22.10.2015

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10444 Esas 2015/9693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın cinsel taciz suçu işlediği ve TCK'nın 105, 43/1. maddeleri gereğince cezalandırıldığı belirtilmiş. Ancak, suçun zincirleme şekilde işlendiği ve kanunların yeniden düzenlenmesi nedeniyle lehe olan kanunun uygulanması gerektiği vurgulanarak kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu kapsamda, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi-fıkrası gereğince sanığın lehine olan hükmün tespiti ve her iki kanunun hükümlerinin karşılaştırılarak kararda gösterilmesi istenmiştir. Kararın 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri Detaylı Açıklama:
- TCK'nın 105. maddesi: Cinsel saldırı suçunu düzenlemektedir.
- TCK'nın 43/1. maddesi: Suçların yargı yetkisi ve soruşturma makamlarını belirleyen düzenlemeleri içermektedir.
- 6545 sayılı Kanun: Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yeniden düzenlemeler getirmiştir.
- 5237 sayılı TCK: Ceza hukukunu düzenleyen temel yasalardan biridir.
- CMUK'un 321. maddesi: Kararın bozulma sebepleri ve nasıl bozulacağına dair düzenlemeler içermekted

14. Ceza Dairesi 2013/10444 E. , 2015/9693 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerekgereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa uygun kabul ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın mağdureye yönelik eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme şekilde cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeyip suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek TCK"nın 105, 43/1. maddeleri gereğince cezalandırılması yerine yazılı şekilde uygulama yapılması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.