Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11651 Esas 2014/8422 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11651
Karar No: 2014/8422
Karar Tarihi: 02.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11651 Esas 2014/8422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2013/11651 E. ve 2014/8422 K. sayılı kararda, bir sanığın banka veya kredi kartlarını kötüye kullanması suçundan hüküm giydiği belirtiliyor. Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin incelenmesinde, temyiz süresinin tefhimden itibaren bir ay olduğu ve temyiz istemi yasal süre geçtikten sonra yapıldığı gerekçesiyle reddedildiği açıklanıyor. Sanık müdafiinin ise temyiz talebinin reddedildiği ve hükmün onandığı belirtiliyor. Kararda, TCK'nun 43. madde hükümlerinin uygulanması gerektiği ve birlikte işleyen sanıkla indirim uygulanması gerektiği hususları vurgulanıyor. Detaylı kanun maddeleri verilmemiştir.

8. Ceza Dairesi 2013/11651 E. , 2014/8422 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;

Ceza Genel Kurulunun 06.11.2007 gün, 2007/3-167 esas, 2007/222 sayılı kararında belirtildiği üzere, 6217 sayılı Yasa uyarınca duruşmalarına katılmadıkları asliye ceza mahkemesi kararlarına yönelik Cumhuriyet Savcılarının temyiz süresi; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun kıyasen uygulanan 310/3. maddesine göre tefhimden itibaren bir ay olup, 13.09.2011 günü verilen hükme, Cumhuriyet Savcısının 01.11.2011 tarihinde yasal süre geçtikten sonra vaki temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),

2-Sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;

Katılanın kredi kartının değişik zamanlarda birden fazla kez kullanıldığının anlaşılması karşısında, TCK.nun 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve fiili diğer sanıkla birlikte işleyen sanığın cezasından TCK.nun 39. maddesi uyarınca indirim uygulanması aleyhe temyiz olmadığından; ayrıca temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün (ONANMASINA), 02.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.