22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1933 Karar No: 2017/1888 Karar Tarihi: 13.02.2017
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/1933 Esas 2017/1888 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davacı işyerinde işyeri hekimi olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız yere feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkeme davayı kısmen kabul etmiş ve davalı taraf temyiz etmiştir. Bozma ilamından sonra davacı vekili, müvekkilinin 2007 yılında 24 gün izin kullanmadığını beyan etmiştir. Mahkeme, işverenin 24 gün izin süresinin kullandırıldığını ispatlayamadığını kabul ederek bozma öncesindeki karara benzer şekilde karar vermiştir. Ancak davacı asil isticvap edilmeden davacı vekilinin beyanı ile yetinilerek hüküm kurulması hatalı olduğundan karar bozulmuştur. Kanun maddeleri açıklama yapılması istendiği için herhangi bir kanun maddesi özet içerisinde yer almamaktadır.
22. Hukuk Dairesi 2017/1933 E. , 2017/1888 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalı işyerinde işyeri hekimi olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece yıllık izin yönünden bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz : Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Taraflar arasında 2007 yılında davacının 24 gün yıllık izin kullanıp kullanmadığı uyuşmazlık konusudur. Mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamında, davacının kullandığı izinleri gösterir imzalı izin defteri ile 2007 yılına ait davacının 24 gün izin kullanma talebinin bulunduğu formun sunulduğu, bilirkişinin talep formunu dikkate almadığı, talep formuna karşı davacıdan diyeceklerinin sorulması gerektiği, gerekirse ücret bordrolarının getirtilerek tüm delillerin birlikte değerlendirilmesi ile 2007 yılında 24 gün izin kullanıp kullanmadığının belirlenmesi sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bozma ilamı sonrasında davacı vekili, müvekkilinin 2007 yılında 24 gün izin kullanmadığını beyan etmiş olup, Mahkemece işverenin 2007 yılında 24 gün izin süresinin kullandırıldığını ispatlayamadığı kabul edilerek bozma öncesi gibi karar verilmiş ise de; davacı asil isticvap edilip 2007 yılında 24 gün izin kullanıp kullanmadığı sorulmadan davacı vekilinin beyanı ile yetinilerek hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.