MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26/05/2014 gün ve 2014/23-2014/140 sayılı kararı onayan Daire’nin 19/01/2015 gün ve 2014/15131-2015/599 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili ve borcu üstlenen ... vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ..."nin .... Şubesi"ndeki hesabına, banka çalışanlarının yönlendirmesi ve verilen güvence sonucunda 24.11.1999 tarihinde 64.860 USD ve 395.930 DM yatırdığını, .... yönetimine ... tarafından el konulduğunu, daha sonrasında .... ile birleştirildiğini, ...."nin ise ...."ye satıldığını, yatırılan paranın Devlet güvencesinde bulunmaması nedeniyle ödenmediğini ileri sürerek, ıslah ile birlikte anılan meblağın temerrüt faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı .... ve borcu üstlenen ... vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar davalı ve borcu üstlenen ... vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı ve borcu üstlenen ... vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekili ve borcu üstlenen ... vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekili ve borcu üstlenen ... vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, borcu üstlenen ..."den harç ve ceza alınmasına yer olmadığına, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 19/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.