5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/3652 Karar No: 2014/9371 Karar Tarihi: 30.09.2014
İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/3652 Esas 2014/9371 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet verdi ancak hükmü temyiz ettikten sonra bozdu. Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti var diye hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi ve hak yoksunluğuna karar verilmemesi yeterli sebepler olarak görülmüştür. Ayrıca, TCK'nın 257/1-2. maddelerinde yer alan \"kazanç\" sözcüğünün \"menfaat\" olarak değiştirilmesi ve cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gereklidir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 3167 sayılı Yasanın 16/1. maddesi, 6273 sayılı Kanunun 3. maddesi, CMK'nın 231. maddesi ve TCK'nın 53/1-a ve 53/5. maddeleri, TCK'nın 7/2. maddesi ve 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi.
5. Ceza Dairesi 2013/3652 E. , 2014/9371 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Sanığın adli sicil kaydında yer alan 3167 sayılı Yasanın 16/1. maddesinde düzenlenen suçun 6273 sayılı Kanunun 3. maddesi ile idari yaptırıma dönüştüğü ve atılı suçtan meyana gelen somut maddi zararın giderilmiş olduğu dikkate alınarak; CMK"nın 231. maddesinin 6. fıkrasında yer alan diğer koşulların gerçekleşip gerçekleşmediği tartışılıp değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, "sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti bulunması nedeniyle tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluşmadığı" biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, Suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi, bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında, TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek kazanılmış hak saklı kalmak üzere CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.