Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/2439 Esas 2020/6961 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2439
Karar No: 2020/6961
Karar Tarihi: 17.06.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/2439 Esas 2020/6961 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi tarafından verilen ve alacak davası ile ilgili olan kararın temyiz edilmemesi gerektiği belirtiliyor. Kararda, temyiz kesinlik sınırının dava konusu taşınır malın veya alacağın değeri ile sınırlandığı ve faiz, icra tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin hesaba katılmadığı ifade ediliyor. Davacı, eldeki davasıyla izin alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme ilk kararında bu talebi kabul etmiş, ancak temyiz sonrasında davanın reddine karar verilmiştir. Temyiz edilen miktarın toplamı 2.919,60 TL olup, temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacının temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri uyarınca hükümler açıklanmıştır.

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2020/2439 E. , 2020/6961 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Davacı eldeki alacak davası ile izin alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 22.12.2015 tarihli kararla, izin alacağının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 22.12.2015 tarihli kararı, davalının temyizi üzerine Dairemizin 18.02.2019 tarihli ilamıyla, davanın reddi gerektiğinden bozulmuştur.
Mahkemece, bozma sonrasında davanın reddine karar verilmiştir.
Bozmadan önce hüküm altına alınan izin alacağı 2.919,60 TL olup, izin alacağı yönünden davacı aleyhine reddedilen toplam miktar da 2.919,60 TL " dir.
Dosya içeriğine göre; davacı aleyhine reddedilen ve temyize konu edilen miktarın toplamı 2.919,60 TL olup karar tarihi itibari ile 3.920,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.