MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 16.10.2014 gün ve 2014/917-2014/365 sayılı kararı bozan Daire’nin 06.04.2015 gün ve 2015/254-2015/4732 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan 28.09.2010 tarihli sözleşmeye istinaden 400.000,00 TL anapara tutarında ticari kredi kullandığını, kredinin tahsisi sırasında müvekkilinden 4.000,00 TL dosya masrafı alındığını, müvekkilinin erken kapama usulü ile borcunu ödemek istemesi üzerine kredinin geri kalan anapara ödemesi 305.458,26 TL olmasına rağmen müvekkilinden 345.975,00 TL’nin tahsil edildiğini ileri sürerek erken ödeme sırasında alınan 35.000,00 TL ile kredinin tahsisi sırasında alınan 4.000,00 TL’nin en yüksek mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 03,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak ..."ye gelir kaydedilmesine, 19.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.