Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6933 Esas 2014/8401 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6933
Karar No: 2014/8401
Karar Tarihi: 02.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6933 Esas 2014/8401 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık banka veya kredi kartlarını kötüye kullanmak suçundan hüküm giymiştir. Ancak hapis cezası artırılırken noksan belirlenmiş ve sanığa 1 yıl 5 ay hapis cezası verilmiştir. Temyiz edilmemiştir. Mahkeme, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 38/2. maddesi ile 61/5. maddesi ve fıkrası uyarınca karar vermiştir. Ancak TCK'nın 53. maddesi 3. fıkrası uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait hakları uygulamadan men edilerek koşullu salıverilmesi gerektiği göz önüne alınmayarak, hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedilmesi yasaya aykırıdır. Bu nedenle, bu kısım çıkarılarak yerine \"Sanığın, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-3 maddeleri uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklarından koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklarından ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" karar verilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2013/6933 E. , 2014/8401 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

5237 sayılı TCK.nun 61/5. madde ve fıkrasına aykırı olarak TCK.nun 38/2. maddesinin aynı Yasanın 43. maddesinden sonra uygulanması ve uygulamaya göre de; 5237 sayılı TCK.nun 38/2. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezasının artırılması sı rasında noksan belirlenmesi sonucu hapis cezasının 1 yıl 8 ay yerine, 1 yıl 5 ay hapis cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 02.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.