MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/10/2013 gün ve 2012/239-2013/201 sayılı kararı onayan Daire’nin 05/03/2015 gün ve 2014/15925-2015/2971 sayılı kararı aleyhinde davalılar karşı davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı (karşı davalı) vekili, davalıların müvekkilinin .... tescil nolu ayakkabı taban tasarımlarını taklit eden ürünleri piyasaya sürdüğünün Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2003/855 diş sayılı dosyası ile tespit edilip, Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2003/685 Esas sayılı dosyası ile de kamu davası açıldığını, davalıların hükümlülüğüne karar verildiğini ve tecavüze devam etmeleri nedeniyle 2004/137 Esas sayılı bir başka ceza davasında da davalıların aleyhine sonuçlandığını ileri sürerek tasarım haklarına tecavüzün tespiti ile 10.000 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminatın 22/01/2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar (karşı davacılar) vekili, zamanaşımının bulunduğunu, esasa ilişkin olarak da davacının kullandığı tasarımların da taklit olduğunu savunarak asıl davanın reddini ve karşı dava olarak da davacının dayandığı tasarımların hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; kesinleşen konularda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, önceki karar ile hüküm altına alınan manevi tazminat 22/01/2004 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine, Türk Borçlar Kanunu 54 ve 55. maddesi dikkate alınarak 7.000 TL maddi tazminatın 22/01/2004 tarihinden ticari faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline dair verilen karar, davalılar karşı davacılar vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı karşı davacılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar karşı davacılar vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı karşı davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılar karşı davacılardan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 19/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.