MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
.

Taraflar arasında görülen davada...Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/05/2012 gün ve 2011/90-2012/196 sayılı kararı onayan Daire’nin 08/07/2013 gün ve 2012/14972-2013/14431 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili ve fer"i müdahil... tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka çalışanlarının tavsiye ve yönlendirmeleriyle 08.12.1999 tarihinde 1.000 TL’yi “...” hesabına yatırdığını,... tarafından el konulan davalı bankanın verdiği taahhüt ve güvencelere rağmen müvekkilinin parasını ödemediğini, müvekkilinin uğradığı zarardan Borçlar Kanunu 55 ve 100. maddeleri uyarınca davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, 1.000,00 TL alacağın 08.12.1999 tarihinden itibaren ticari faizi ile, 7.000,00 TL manevi tazminatın yine aynı tarihten itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 1.000 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair tesis edilen karar, davalı ve feri müdahil vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı...AŞ vekili ile fer"i müdahil... vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, 06.11.2013 tarihli ek karar ile davalı ve feri müdahil vekilinin karar düzeltme istemlerinin reddine karar verilmiştir. Ancak, karar düzeltme yolu HUMK"nun 440-442. maddelerinde düzenlenmiştir. Buna göre karar düzeltme talebi, temyiz incelemesi sonucunda, kararı vermiş olan Yargıtay Dairesince incelenip karar bağlanır. Yargıtay kararının karar düzeltme istenebilecek kararlardan olup olmadığı, süresinde karar düzeltme yoluna başvurulup başvurulmadığı ve diğer usulü eksiklikler yönünden de ön inceleme yetkisi, her halde kararına karşı karar düzeltme yoluna başvurulan Yargıtay Dairesine aittir. HUMK"nın 432/4. maddesi hükmü burada kıyas yoluyla uygulanamaz. Bu durum karşısında somut uyuşmazlıkta mahkemece 06.11.2013 tarihli karar ile davalı ve feri müdahil vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, anılan kararların ortadan kaldırılmasına, Dairemiz kararına yönelik karar düzeltme itirazlarının incelenmesine geçilmesine karar vermek gerekmiştir.
2- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1"inci maddesi uyarınca 01.01.2014 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırı 11.100,00 TL’ye yükseltilmiştir.

Somut olayda, davacı toplam 7.000 TL manevi, 1.000 TL maddi tazminatın tahsili için dava açmış olup mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 1.000 TL maddi tazminatın davalı bankadan tahsiline karar verilmiş, miktar yönünden temyiz isteminin reddine dair ek karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 08.07.2013 günlü ilamıyla onanmıştır. Davalı banka ve feri müdahil... vekilince karar düzeltme isteminde bulunulmuş ise de hüküm altına alınan meblağın yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığı anlaşıldığından karar düzeltme dilekçesinin miktar yönünden reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin davalı banka ve feri müdahil vekilinin karar düzeltme isteminin reddine dair 06.11.2013 tarihli karar düzeltme isteminin reddine dair kararının ortadan kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ve feri müdahil... vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcın isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 19/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




























.