Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/12209 Esas 2018/12320 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12209
Karar No: 2018/12320
Karar Tarihi: 10.10.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/12209 Esas 2018/12320 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum olmuştur. Temyiz başvurusunda, mahkumiyet hükümleri incelenmiş, sanık tarafından işlenen suçların kabul ve nitelendirilmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak mahkemece, sanık sorguda zorunlu müdafiinin görevlendirilmesi nedeniyle ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesine aykırı bulunmuştur. Bu nedenle hükümler bozulmuştur. Hüküm fıkrasından yargılama nedeniyle zorunlu vekil gideri toplamı olan 188 TL çıkarılmış, yerine sanığın zorunlu müdafiinin ücretinin Devlet Hazinesi'ne yükletilmesi cümlesi eklenmiştir. Kanun maddeleri:TCK 143. maddesi yerine 43/1. maddesi uygulanması maddi hata olarak değerlendirilmiştir. Mahkemece 5271 sayılı Yasa'nın 150. maddesi uyarınca, sanığın zorunlu müdafinin görevlendirilmesi nedeniyle ödenen avukatlık ücretinin dosyadaki bilgilerden yeterli mali geliri bulunmadığı anlaşılan sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin

17. Ceza Dairesi 2016/12209 E. , 2018/12320 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
TCK 143. maddesi yerine 43/1. maddesi uygulanması maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkemece 5271 sayılı Yasa"nın 150. maddesi uyarınca, sanığın sorgu sırasında savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafinin görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiye ödenen avukatlık ücretinin dosyadaki bilgilerden yeterli mali geliri bulunmadığı anlaşılan sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "Yargılama nedeniyle soruşturma aşamasında sanığa atanan zorunlu vekil gideri 188,00 TL olmak üzere toplam 188,00 TL yargılama giderinin sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına" cümlelerinin çıkarılarak yerine "Sanık ... hakkında hesaplanan zorunlu müdafii ücretinin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet hazinesine yükletilmesine" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.10.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.