Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/18395 Esas 2014/12512 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Rize Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2012
NUMARASI : 2011/218-2012/741

Davacı S.. B.. vekili Avukat A.. D.. tarafından, davalı N. A.. aleyhine 03/02/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 22/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, özel kanuna dayalı alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, 2022 sayılı Kanun kapsamında kendisine aylık bağlanan davalının, yapılan araştırma neticesinde koşulları taşımadığı tespit edildiğinden yersiz ödenen alacağın davalıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
12/07/2013 tarih ve 6495 sayılı Kanun"un 73. maddesi ile 2022 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 3. maddesinde "Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar bu Kanun kapsamında yersiz veya fazla ödenmiş aylıklar sebebiyle ilgililer adına çıkarılmış olan borç ve para cezaları ile bunlara ilişkin faizler terkin edilmiş sayılır ve haklarında herhangi bir adli, idari ve icrai takibat yapılmaz." hükmü öngörülmüştür.
Mahkemece verilen karar tarihinden sonra yürürlüğe giren anılan yasal düzenleme ile dava konusu edilen alacak faizleriyle birlikte terkin edilmiş ve bu tür bir alacak hakkında herhangi bir adli, idari ve icrai takibatın yapılamayacağı öngörülmüş olduğundan; 2022 sayılı Kanun"un amaç ve kapsamı ile TC Anayasası"nın 2, 5 ve 61. maddeleri nazara alındığında, bu yasal değişikliğin kamu düzenine ilişkin olduğu ve temyiz edenin sıfatına bakılmaksızın bu hususun yargılamanın her aşamasında dikkate alınması gerektiği anlaşılmaktadır.
Şu durumda, uyuşmazlığın yeni yasal düzenleme gözetilip değerlendirilerek çözümlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 29/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.