Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6225 Esas 2021/400 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6225
Karar No: 2021/400
Karar Tarihi: 19.01.2021

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6225 Esas 2021/400 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum olduğunu ve daha önceki mahkumiyet hükmünün kesinleşmesi sonrası 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca duruşma yapılması gerektiğini kararlaştırdı. Bununla birlikte, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve sanığın TCK'nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanması gerektiği belirtildi. Kanun maddelerinin detaylı açıklaması yok.

11. Ceza Dairesi 2020/6225 E. , 2021/400 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre önceki mahkumiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece duruşma açılarak önceki hükmolunan ceza ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre hüküm kurulduğu ve incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine ancak;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkralarında hak yoksunluğuna ilişkin kısma "Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile oluşan durumuna göre sanık hakkında TCK"nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.