Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4468 Esas 2021/399 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın suç tarihinde kendi adına düzenlenmiş sahte sürücü belgesini emniyet görevlilerine ibraz etmek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; İstanbul 1 No"lu DGM"nin 31.03.1994 tarihli, 1992-296 Esas ve 19 sayılı karar ile sürücü belgesinin daimi olarak iptal edildiği, sanığın 07/03/2014 tarihli dilekçe ile ehliyetinin iadesini talep etmesi üzerine İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 25/03/2014 tarihli ve 2014/338 Değişik İş sayılı karar ile İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 1992/296 Esas ve 1994/47 sayılı kararı ile el konulmasına karar verilen sürücü belgesinin sanığa iadesine karar verildiği, sanığın suç tarihi olan sahte sürücü belgesi ile yakalandığı 24/02/2014 tarihinde henüz sürücü belgesinin sanığa iade edilmesine yönelik bir kararın mevcut olmadığı anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nin 211. maddesine göre gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla resmi belgede sahtecilikten söz edilemeyeceği cihetle CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendiren mahkemenin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 19.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.