Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/8362 Esas 2021/476 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8362
Karar No: 2021/476
Karar Tarihi: 26.01.2021

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/8362 Esas 2021/476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararını inceledi. Sair itirazları reddetti, ancak sanığın cezasının belirlenirken kanuni düzenlemelerin gözetilmediğini belirtti. Suç tarihinde sanığın 62 yaşında olduğu ve herhangi bir adli sicil kaydı bulunmadığına dikkat çekerek, cezanın asgari haddinden ayrılmayı gerektirecek bir durumun olmadığına hükmetti. Bu nedenle 5237 sayılı TCK'nın 62/1. maddesi uyarınca ceza verilmesi gerektiğini vurguladı. Kanuna aykırı bulduğu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulüne karar verdi, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine hükmetti.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62/1. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddesi ve fıkrası

14. Ceza Dairesi 2020/8362 E. , 2021/476 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair ... 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.01.2020 gün ve 2019/536 Esas, 2020/8 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
İlk derece mahkemesince sanık hakkında müsnet suçtan dolayı temel ceza belirlenirken 5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesinde yedi bent halinde sayılan hususlar ile aynı Kanunun 3/1. maddesinde yer alan "Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenleme gözetilip, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar ile olayın benzerlerine göre alt sınırdan uzaklaşmayı gerektirecek özellik taşımaması nedeniyle asgari hadden ayrılmayı zorunlu kılan bir durum bulunmadığı ve suç tarihinde altmış iki yaşında olup, herhangi bir adli sicil kaydı ile dosyaya yansıyan olumsuz kişilik özellikleri bulunmayan sanık hakkında 5237 sayılı TCK nın 62/1 . maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekılde hüküm kurulması karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 03.06.2020 gün ve 2020/504 Esas, 2020/400 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir suretinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 26.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.