Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6699 Esas 2016/8335 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet (TCK"nın 157/1, 52/2, 58 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 3000 TL adli para cezası, mükerrirlik)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ..."ın.. ilinde Telekom İl Müdürlüğü"nde görevli olduğu, 2009 yılı içerisinde ..."un ... ilçesine tayininin çıktığı, sanık ..."un ...’ın eşi şikayetçi..."ın işyerine giderek "benim milletvekili akrabam var. Eşinin tayinini yaptırabilirim" şeklinde hileli davranışlar sergileyerek şikayetçiden para istediği, şikayetçi ..."ın da eşinin tayinini yaptırabilmek amacıyla şüphelinin ...Bankası Eskişehir Şubesi"ndeki ... numaralı hesabına işyerinde çalışan ... eliyle 3000 TL parayı yatırdığı, ayrıca sanığın şikayetçi ..."tan elden 1250 TL para aldığı, ancak tayin işi ile ilgili olarak yardımda bulunmadığı gibi almış olduğu paraları da iade etmediği iddia ve kabul olunan olayda;
Sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olan TCK 53. maddesine ilişkin hüküm fıkrasında herhangi bir açıklamaya yer verilmemiş ise de ilgili maddede yer alan hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında tatbiki mümkün görülmüştür.


Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 150 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "150 GÜN", "150 GÜN" ve "3000 TL" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "5 GÜN" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.