14. Ceza Dairesi Esas No: 2013/8869 Karar No: 2015/9570 Karar Tarihi: 20.10.2015
Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/8869 Esas 2015/9570 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan hüküm giydi. Ancak, karar temyiz edildi ve yapılan incelemeler sonucunda, kanunda belirtilen alt ve üst sınırlar arasında takdir hakkının kullanılmaması nedeniyle temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi hatalı bulundu. Bu nedenle, karar bozuldu. Kararda, TCK 103/1 maddesi ve TCK 61. maddesi hakkında detaylı açıklamalar yer almaktadır.
14. Ceza Dairesi 2013/8869 E. , 2015/9570 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 14 - 2012/151843 MAHKEMESİ : İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 10.04.2012 NUMARASI : 2010/690 Esas, 2012/634 Karar SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi. Hükmolunan ceza miktarına göre sanık müdafiin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Sanığın, suç tarihinde mağdureye yönelik “fiziğin çok güzel, tanıdığım ünlülerden daha güzelsin, seni paraya boğarım“ şeklindeki cümlelerden sonra ani hareketle kolunu tutma şeklinde gerçekleştirdiği eyleminin TCK"nın 103/1. maddesinin ikinci cümlesinde tanımlanıp sarkıntılık düzeyinde kalan bir eylem olduğunun tüm dosya içeriğinden anlaşılmakla, olayda TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçelerde gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayarak, olayın oluşumu ve cereyan tarzına uygun düşmeyen, kanun maddesindeki ifadeleri aynen tekrar ederek temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle TCK"nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi ile hak ve nesafet kurallarına aykırılık yapılması, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.