4. Ceza Dairesi Esas No: 2014/41184 Karar No: 2019/2112 Karar Tarihi: 14.02.2019
Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/41184 Esas 2019/2112 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2014/41184 E. , 2019/2112 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit HÜKÜM : Düşme
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-Mağdurun soruşturma evresinde, eski eşi olan sanığın kendisini hangi sözlerle tehdit ettiğini belirtmemesine rağmen, sanığın mağduru öldürmekle tehdit ettiği iddiasıyla kamu davası açıldığı, mahkemece de sanığın mağdura tehditvari sözler yönelttiği kabul edildiği halde, tehdit eyleminin hangi sözlerle oluştuğu açıklanıp tartışmadan mağdurun şikayetten vazgeçmesi nedeniyle düşme kararı verilmesi, 2-Bozma kararına uyulması ve eylemin TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunu oluşturduğunun kabul edilmesi halinde; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.