Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/27733 Esas 2014/11639 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/27733
Karar No: 2014/11639
Karar Tarihi: 12.06.2014

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/27733 Esas 2014/11639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların resmi belgede sahtecilik suçu işlediği tespit edilmiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Dairenin benzer kararlarına göre, aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmamaktadır. Bu nedenle, sanıkların sahte olarak düzenledikleri suça konu çeklerin aynı anda mı yoksa farklı tarihler de mi verildiğinin araştırılması gerekmektedir. Kararda, 765 sayılı Yasa ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Yasanın tespit edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesi
- 765 sayılı Yasanın 80. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9/3. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2012/27733 E. , 2014/11639 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2012/36448
MAHKEMESİ : İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/10/2011
NUMARASI : 2008/1008 (E) ve 2011/854 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.06.2010 gün ve 98/143 sayılı kararı ve Dairemizin benzer bir çok kararında açıklandığı üzere; 5237 sayılı TCK"nun 43/1. maddesinde 765 sayılı Yasanın 80. maddesinden farklı olarak “değişik zamanlarda” denilmesi karşısında aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağının bulunmadığı, bu itibarla sanıkların sahte olarak düzenledikleri suça konu çeklerin sanık M.. T.. tarafından aynı anda mı yoksa farklı tarihler de mi A.. K.."a verildiğinin araştırılarak aynı anda verildiğinin anlaşılması halinde, 765 sayılı Yasanın aksine 5237 sayılı Yasanın zincirleme suça ilişkin hükmünün uygulanamayacağı ancak birden çok sahte belge düzenlenmesi/kullanılması olgusunun 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi sırasında nazara alınabileceği gözetilip buna göre kararın gerekçe bölümünde; 5252 sayılı Türk Ceza Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Yasa ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasanın ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Yasanın tespiti gerektiği gözetilmeden 765 sayılı TCK"nun lehe olduğundan bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın gözetilmesine, 12.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.