12. Ceza Dairesi 2017/12093 E. , 2018/6766 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2, 62/1, 53/1-2-3, 58/6-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Temel ceza belirlenirken, TCK"nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle, aynı Kanun"un 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, çift taraflı trafik kazasına sebep olan ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 208 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2. ve 49/1. maddeleri gereğince, 1 ay ile 2 yıl arasında hapis cezası tayin ve takdir etmek durumunda olan yerel mahkemece, hakkında daha önce aynı suç nedeniyle mahkumiyet hükmü bulunan sanık hakkında temel cezanın 2 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle adalet ve hakkaniyete uygun olmayacak şekilde sanığa az ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin alt sınırdan uzaklaşılmaması gerektiğine ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Simav Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/50 Esas 2011/163 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve TCK"nın 106/1-1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken tekerrüre esas ilamın Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/580 esas ve 2014/244 karar sayılı kararı yerine, Simav Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/50 esas 2011/163 karar sayılı kararı olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanık hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin (5) numaralı maddesindeki "Simav Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/50 esas 2011/163 karar" ibaresinin çıkartılıp, yerine, “Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/580 esas ve 2014/244 karar” ibaresinin eklenmesi, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
