Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15370 Esas 2016/407 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/04/2015 tarih ve 2014/2060-2015/152 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
6100 sayılı HMK. geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK 427/2 maddesi gereğince 2015 yılı itibari ile taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlarda kesinlik sınırı 2.080,00 TL"dir.
Mahkemece, dava konusu 868,57 TL yönünden yazılı şekilde karar verilmiş olduğundan yerel mahkeme kararı kesin niteliktedir.
Mülga 1086 sayılı HUMK 432/4 maddesi gereğince kesin kararlar yönünden yerel mahkemece temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi 01/06/1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca"da karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.