Yargıtay - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5529 Esas 2018/12255 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5529
Karar No: 2018/12255
Karar Tarihi: 09.10.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5529 Esas 2018/12255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayı nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak bazı nedenlerden dolayı karar bozulmuştur. Bu nedenler şunlardır:
1) Sanığa lehe bozmadan sonra yapılan yargılama gideri yükletilmemiştir.
2) Sanığın haklarından yoksun bırakılmasının ceza ile sonuçlanması hükümde göz önünde bulundurulmamıştır.
Kararın düzeltilmesi talebi kabul edilerek, yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkarılmış ve TCK'nın 53. maddesi sanık hakkında uygulanmıştır. Bu kanun maddesi, suçlu bulunan bir kişinin haklarından yoksun bırakılmasının ceza ile sonuçlanması durumunda cezanın mahkumiyetin kanuni sonucu olacağını ve bu kişinin haklarının ihlal edilmesinden kaynaklanan tazminatın Hazine tarafından ödeneceğini belirtmektedir.

17. Ceza Dairesi 2017/5529 E. , 2018/12255 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-a maddesine uyduğu gözetilmeden aynı Yasa"nın 142/1-b maddesi uygulanarak hüküm kurulması, sonuç ceza değişmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında lehe bozmadan sonra yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesine göre anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezası ile mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında, hükümde uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili olan bölümden yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkarılarak, ""Bozma kararı öncesi varsa hesaplanan yargılama giderlerinin sanıktan tahsili ile verilen bozma kararı lehe olduğundan bozma kararı sonrası hesaplanan toplam yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılmasına” ile hükme "T.C. Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.