Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3668 Esas 2021/4971 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3668
Karar No: 2021/4971

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3668 Esas 2021/4971 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği karar, bir boşanma davasıyla ilgilidir. Davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise bazı temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Kadın yararına takdir edilen manevi tazminatın az olduğu belirtilerek, daha uygun miktarda manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 174/2 maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri nazarı dikkate alınarak daha uygun miktar tespit edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmediği ifade edilmiştir. Ayrıca, harçların davalı erkeğe yükletilmesine karar verilmiştir. Detaylı açıklamalar için Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri incelenebilir.

2. Hukuk Dairesi 2021/3668 E. , 2021/4971 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından manevi tazminatın ve nafakaların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, manevi tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına takdir edilen manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 16.06.2021 (Çrş.)