Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6771 Esas 2021/474 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6771
Karar No: 2021/474
Karar Tarihi: 26.01.2021

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6771 Esas 2021/474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ağustos 2018'de çocuk istismarı suçundan mahkumiyet hükmüyle sonuçlanan bir davada, temyiz itirazları sonucunda Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından dosyanın incelenmesi sonucu karar bozuldu. Mahkeme kararının gerekçesinde, takdiri indirime ilişkin kararların gerekçeli olması gerektiği vurgulandı. Mahkemenin bu hususa uygun şekilde hüküm kurulması gerektiği belirtilirken, sanık lehine takdiri indirim sebebi bulunamadığı şeklindeki kanuni olmayan gerekçeyle kanun maddesinin tatbikine yer olmadığına karar verilmesinin kanuna aykırı olduğuna hükmedildi. Kararın bozulması sonucu dosya yeniden incelenecek. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2018/6771 E. , 2021/474 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 24.01.2017 gün ve 2014/3-508 Esas, 2017/22 sayılı Kararında belirtildiği üzere 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirimin uygulanması veya uygulanmamasına ilişkin kararların da gerekçeli olmasının zorunlu olduğu nazara alındığında, mahkemece bu hususta denetime elverişli gerekçe içerecek şekilde hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden "sanık lehine takdiri indirim sebebi bulunamadığı" şeklindeki kanuni olmayan yetersiz gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.