Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8111 Esas 2016/2641 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8111
Karar No: 2016/2641

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8111 Esas 2016/2641 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığı kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum etmiş ancak denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet hükmünün verildiği belirtilmiştir. Ancak sanığın savunması alınmadan mahkûmiyet hükmü kurulduğu ve savunma hakkının kısıtlandığı tespit edilmiştir. Ayrıca, mevcut belge ve delillerin yeterli olmadığı belirtilerek, sanığın bu suçu başka bir dava kapsamında mı işlediği belirlenmeden önce, öncelikle bu suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlenip işlenmediğinin tespit edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu kapsamda, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi ile ilgili açıklamalar yapılmıştır. Mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddelerinin Detaylı Açıklaması:
- CMK'nın 193. ve 195. maddelerine aykırı olarak sanığın savunması alınmadan mahkûmiyet hükmü kurulması hükümsüzdür.
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında belirtilen koşulların varlığı halinde, ikinci suçtan açılan davaların kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle düşmesine karar verilir.
- 5320 sayılı Kanun

10. Ceza Dairesi 2013/8111 E. , 2016/2641 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- CMK"nın 193. ve 195. maddelerine aykırı olarak sanığın savunması alınmadan mahkûmiyet hükmü kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- Kabule göre; Mevcut belge ve deliller, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5.fıkrası ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin, olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tesbiti açısından yeterli görülmediğinden, öncelikle, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde,
b) Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal ettiği iddia edilen sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, suç tarihi itibarıyla, TCK"nın 191.maddesi çerçevesinde bir karar verilmesinde,
Zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 30.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.