Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8109 Esas 2016/2639 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8109
Karar No: 2016/2639

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8109 Esas 2016/2639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu 10. Ceza Dairesi mahkeme kararı, bir kişinin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurması suçlamasıyla denetimli serbestlik tedbiri aldıktan sonra bu tedbire uymaması nedeniyle mahkûm edildiği ve bu kararın temyiz edildiği durumu ele almaktadır. Kararda, sanığın savunması alınmadan mahkumiyet hükmü verilmesi nedeniyle savunma hakkının kısıtlanmasının yanı sıra, delillerin yeterli olmadığına dair bir düşünceye yer verilmektedir. Bu nedenle, sanığın diğer davaları varsayılarak veya varsa bu suçu işlediği sırada tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediği öncelikle belirlenmeli, daha sonra suçun cezası kararlaştırılmalıdır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri:
- CMK’nın 193 ve 195. maddelerine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması.
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi açısından suçun kabul edilebilirliği ve cezasının belirlenmesi.
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası uyarınca suçun cezası belirlenirken alınacak tedbirler ve hükümler.
- 6545 sayılı Kanun'un 85. m

10. Ceza Dairesi 2013/8109 E. , 2016/2639 K.

"İçtihat Metni"

ahkeme : . Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-CMK"nın 193. ve 195. maddelerine aykırı olarak sanığın savunması alınmadan mahkûmiyet hükmü kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Kabule göre, mevcut belge ve deliller, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5.fıkrası ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin, olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tesbiti açısından yeterli görülmediğinden, öncelikle, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde,
b) Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal ettiği iddia edilen sanık hakkında,6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, suç tarihi itibarıyla, TCK"nın 191.maddesi çerçevesinde bir karar verilmesinde,
Zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 30.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.