Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/5024 Esas 2018/9050 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı, iş kazası sonucu uğradığı sürekli işgöremezlik oranının tespitini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum ve dahili davalı ... İnş. Müh. San. ve Tic. Ltd. Şti. avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemenin ilk kararı dairemizin 2014/3112 Esas, 2015/1275 Karar tarihli bozma ilamı ile,
1-)Eldeki dava sonucu belirlenecek olan sürekli işgöremezlik oranı üzerinden davacıya bağlanması muhtemel sürekli işgöremezlik gelirinin ilk peşin sermaye değeri üzerinden (kusuru olması hâlinde) işverene rücunun söz konusu olması nedeniyle dava işverenin de hak alanını ilgilendirdiğinden, usulüne uygun şekilde husumet yöneltilmesi sağlanmalı ve de işverenin göstereceği bütün deliller toplandıktan sonra, sürekli işgöremezlik oranına ilişkin değerlendirme yapılmalıdır,
2-) Yüksek Sağlık Kurulu"nun belirlediği % 43 ile Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu"nun belirlediği % 100 sürekli işgöremezlik oranları arasındaki belirgin çelişki; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 06.10.2010 tarih, 390/448 Esas, Karar sayılı ilamında da benimsendiği üzere, Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Yönetmeliği hükümleri çerçevesinde Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"ndan alınacak raporla giderilerek, davacının davaya konu işkazası sonucu gerçek sürekli işgöremezlik oranı ve özellikle Kurumun belirlediğinden farklı olması halinde; sürekli işgöremezlik oranının düzeltilmesi–artması ya da azalması tarihi belirlenerek infaza uygun şekilde karar verilmelidir; gerekçeleri ile bozulmuş olup; bozma ilamında ifade edilen ilkeler ışığında, mahkemece bozma ilamına uyularak,her ne kadar işverene husumet yöneltilmesi sağlanmış ve Yüksek Sağlık Kurulu ile Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Dairesinin belirlemiş olduğu işgöremezlik oranındaki çelişkiyi gidermek doğrultusunda Adli Tıp Genel Kurulu"ndan rapor alınmış olsa da; bozma ilamında belirtildiği şekilde sürekli işgöremezlik oranının düzeltilmesi–artması ya da azalması tarihi belirlenerek infaza uygun şekilde karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilerek, yalnızca işgöremezlik oranının gösterilmesi ile yetinilmesi, iş göremezlik oranının düzeltilme tarihinin belirlenmemiş olması usûl ve yasaya aykırıdır. Bu durumda yapılması gereken iş, belirlenen iş göremezlik oranının başlangıç tarihi yönünden Adli Tıp Üst Kurulundan rapor alınmalı ve sonucuna göre hüküm tesis edilmelidir.
O hâlde, davalıların sair temyiz itirazları red edilmeli, işaret edilen hususlar nazara alınarak hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde dahili davalıya iadesine, 07.11.2018 günü oybirliği ile karar verildi.