MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09.05. 2012 gün ve 2009/51-2012/212 sayılı hükmün ve mahkemece temyiz aşamasındaki adli yardım talebinin reddine dair verilen 09.09.2015 tarihli ara kararın ve davalı vekilinin temyiz etmemiş sayılmasına dair 09.09.2015 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
1- Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekilince temyiz edilmiş, temyiz harç ve masrafları yönünden adli yardım talebinde bulunulmuştur. Davalıların bu başvurusu, Dairemizin 19.11.2013 tarih ve 2013/3969 E. - 20900 K. sayılı kararı ile davalı tarafça dilekçenin ekinde sunulan belgelerin adli yardım talebini gerektirir nitelikte görülmediği gibi davanın kabulü yönündeki mahkeme kararına ilişkin temyiz istemleri bakımından peşin olarak yatırılması gereken harç ve sair giderlerin çok cüz"i olduğu, bir ticaret şirketinin bu giderleri dahi karşılayamayacak durumda bulunmasının makul ve inandırıcı olmadığı gerekçesiyle reddedilmiş, bu karara karşı davalılar tarafından süresinde itiraz edilmesi üzerine 12. Hukuk Dairesi"nin 26.11.2014 tarih, 2014/31165 E, 2014/28487 K sayılı ilamı ile itirazın reddine karar verilmiş olup, temyiz harç ve masraflarına yönelik adli yardım talebinin reddine ilişkin Dairemiz kararı kesinleşmiştir.
Mahkemece bu kez temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Dairemize gönderilmiş, temyiz incelemesinin yapılabilmesi için gerekli harç ve giderler yatırılmamış olduğundan Dairemizce 1086 sayılı HUMK"nın 5236 sayılı Yasa ile değişik 432. maddesi uyarınca temyiz harcının ve dosyanın sevki için gerekli giderlerin ikmali konusunda gerekli meşruhatı havi davetiyenin davalı vekiline usulüne uygun bir şekilde tebliğ edilmesi için dosyanın mahalline geri çevrilmesine karar verilmiştir. Mahkemece çıkarılan 28.07.2015 tarihli muhtıra üzerine davalı vekili tekrar temyiz harç ve giderleri yönünden adli yardım talebinde bulunmuş ve 09.09.2015 tarihli ara karar ile talebin reddine karar verilmiş ise de, 6100 sayılı HMK"nın 336/3. maddesi uyarınca, temyiz aşamasında talep edilen adli yardım konusunda karar vermeye Yargıtay ilgili Dairesi görevli olduğundan mahkemenin bu konudaki ara kararının re"sen kaldırılması gerekmiş, ancak temyiz harç ve giderleri konusundaki adli yardım talebi daha önce reddedilip kesinleşmiş olduğundan, tekrar edilen adli yardım istemi bakımından yeniden bir karar verilmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı vekilinin mahkemece verilen 09.09.2015 tarihli temyiz edilmemiş sayılmaya ilişkin ek kararına yönelik temyiz istemine gelince; dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerel mahkemenin hükmün temyiz edilmemiş sayılmasına dair ek kararına yönelik temyiz itirazlarının reddi ile ek kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, mahkemenin adli yardım talebinin reddine dair 09.09.2015 tarihli ara karar şeklindeki kararın kaldırılmasına, davalı vekilinin adli yardım istemi hakkında yeniden bir KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin yerel mahkemenin hükmün temyiz edilmemiş sayılmasına dair ek kararına yönelik temyiz itirazlarının reddi ile 09.09.2015 tarihli ek kararın ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 103,00 TL temyiz başvuru harcı ile 29,20 TL temyiz ilam başvuru harcının davalıdan alınmasına, 18.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.