6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/4536 Esas 2014/8325 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4536
Karar No: 2014/8325
Karar Tarihi: 02.04.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/4536 Esas 2014/8325 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2013/4536 E., 2014/8325 K. sayılı kararda, suçlu olduğu belirtilen kişiye hükümlülük ve müsadere cezası verildiği belirtilmiştir. Suç, 6136 sayılı yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme olarak tanımlanmıştır. Sanığın altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salı verilmesine kadar kısıtlama uygulanması gerektiği, ancak kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerinin de kapsayacak şekilde uygulama yapıldığı belirtilmiştir. Bu durumun yasaya aykırı olduğu ifade edilirken, düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Hükümlerden 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine “TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeler

8. Ceza Dairesi 2013/4536 E. , 2014/8325 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salı verilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 02.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.