11. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/17 Karar No: 2016/396 Karar Tarihi: 16.01.2016
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/17 Esas 2016/396 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2016/17 E. , 2016/396 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/01/2015 tarih ve 2014/488-2015/20 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, davalıların müvekkiline vermiş olduğu zarar nedeniyle davalılar aleyhine açılmış olan davada, 15.850,05 Euro ana paranın 25/7/2012 tarihinden itibaren %5 faiziyle birlikte ödenmesine hükmedildiğini, mahkeme kararının kesinleştiğini bildirerek, .... Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi"nin 2-05 O 681 /10 sayılı ilamının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili, yetkili mahkemenin HMK 6. maddesi uyarınca davalının ikametgahının bulunduğu Asliye Hukuk Mahkemesi olduğunu, müvekkillerinin yabancı mahkemede görülen davadan haberdar olmadığını, dolayısıyla henüz tenfiz şartlarının oluşmadığını, ayrıca ilamın kesinleşme şerhli örneğinin de dilekçeye eklenmediğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalının yetki itirazının yerinde olmadığı, tenfizi istenen yabancı mahkeme kararının Türk kamu düzenine aykırı olmadığı gibi MÖHUK madde 50 ve devamı hükümlerinde öngörülen tenfiz şartlarını da taşıdığı gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 16/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.