Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/1737 Esas 2015/7833 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuklar müdafiileinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı Kanun"un 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2- Suça sürüklenen çocuklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve hırsızlık suçlarından; sanıklar hakkında ise hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
29.04.2009 tarihli Olay ve Yakalama Tutanağı"na göre polis memurları sanıklara bohçalarında ne olduğunu sorduklarında sanıkların kaçmaya çalıştıkları ve polis memurları tarafından durduruldukları, bohçada suça konu eşyaların olduğunun anlaşıldığı, atılı suçlamayı kabul etmedikleri ve eşyaları suça sürüklenen çocukların çaldığını ve kendilerine verdiklerini beyan ettikleri bu suretle rızaya dayalı bir iadenin sözkonusu olmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki TCK"nın 168. maddesinin tartışılması yönündeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 15/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.