MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/09/2014 gün ve 2014/271-2014/410 sayılı kararı onayan Daire’nin 06.10.2015 gün ve 2015/3565-2015/9974 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından maddi hata düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve maddi hata düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2003 yılında demir doğrama işine başladığını, 2004 tarihinde davalı bankada hesap açtırarak çek müşterisi olduğunu, 2007 yılında müvekkiline ait olmayan ... Bankası"nın 3 adet çekiyle ilgili ... Bankası"na bildirimde bulunularak haksız şekilde kredi ve çek yasağı konulduğunu, isim benzerliğinden kaynaklanan yanlışlık yüzünden müvekkilinin ticari hayatının sona erdiğini, müvekkilinin davalı bankaya müracaatına rağmen hatanın düzeltilmediği gibi, kredi başvurusunun geri çevrilmesi nedeniyle işlerini yürütemediğini, icra takipleri nedeniyle evine haciz geldiğini, borçlarını ödemek için aracını, evini ve babasına ait taşınmazları sattığını, birikimlerini kaybettiğini, yasaklı olması nedeniyle çek verilmediğinden çeşitli bankalara nakit ödemelerde bulunmak zorunda kaldığını, müvekkili için kredi çeken babasının da bu yüzden malvarlığını kaybettiğini ve 2009 yılında hapis cezasına çarptırılıp cezasının infaz edildiğini, bu durumdan davalının mesul olduğunu ileri sürerek, ıslahla 20.000 TL manevi tazminatın ve 71.657,38 TL maddi tazminatın 22.02.2007 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece verilen 09/09/2014 gün, 2014/271 E, 2014/410 K sayılı olup davanın kısmen kabulüne, 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline dair karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 06/10/2015 gün 2015/3565-9974 E-K sayılı ilamı ile onanmış ve “123,60 TL temyiz başvuru harcı ve 341,00 TL temyiz ilam harcının davalıdan alınmasına” hükmedilmiştir.
Davalı vekilince 02.02.2015 havale tarihli dilekçe ile, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140. maddesi gereğince müvekkili bankanın harçtan muaf olduğundan bahisle Dairemiz onama ilamındaki davalıdan harç alınmasına ilişkin kısımların maddi hataya dayalı olduğu ileri sürülerek, onama ilamının bu yönde düzeltilmesi istenmiştir.
Dosyadaki yazılara, Dairemizin onama ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve ilam tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5230 sayılı ...’nin ...’ye Devri ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun’un 11. maddesi uyarınca, 4603 sayılı Kanun’a tabi bankalarca yeniden yapılandırma sürecinde açılmış veya açılacak davalarda yargı harcından muafiyet getirilmiş olup, 4603 sayılı Kanun kapsamındaki bankalardan olan ... Bankası’nın anılan yasa maddesi uyarınca, aleyhine açılmış veya açılacak davalarda yargı harçlarından muafiyeti bulunmamasına, yine davalı bankanın 5411 sayılı Kanun"un 140. maddesinde sayılan bankalardan olmaması nedeniyle anılan madde kapsamında bir harç muafiyetinden de söz edilemeyecek olmasına göre, Dairemizin onama ilamında temyiz harçları bakımından düzeltilmesi gerekli bir maddi hata söz konusu olmadığından, davalı vekilinin yasal dayanaktan yoksun talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin maddi hata düzeltim isteminin REDDİNE, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.