Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/42336 Esas 2019/2070 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın, mahkemede alınan ifadesinde katılanın evine , çalınan keçiler sebebiyle hakkında çıkan dedikoduları konuşmak için gittiğini, tehdit etmediğini olay yerinde katılanın bir başka kızı olan Elif ile eşi olan damadının da olduğunu beyan etmesi karşısında, olayın doğrudan tanıkları olan bu şahısların tespit edilmeyip, bilgi ve görgülerine başvurulmadan yargılamaya devamla hüküm kurularak CMK"nın 210. maddesine aykırı davranılması,
2-Kabule göre de; Sanığın, soruşturma ve kovuşturma evresinde "müştekinin keçileri çalınmış ve benim çaldığım yönünde dedikodular çıkmış" şeklindeki savunması karşısında, olayın başlangıcı ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine,14/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.