11. Hukuk Dairesi 2015/14415 E. , 2016/390 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/12/2014 tarih ve 2014/1138-2014/708 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin ticari ilişkileri bulunduğu davalı şirkete 2012 yılı Kasım ayında banka aracılığı ile borç para verdiğini bu paranın ticari defterlerinde alacak kalemi olarak görüldüğünü, davalı ile cari hesap ilişkisi devam eden müvekkili şirketin 348.814,33 TL bakiye alacağı olduğunu ileri sürerek; 348.814,33 TL alacağın muaccel olduğu tarihten itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, davalı şirketin 25.12.2012 tarihinde borçlarıyla birlikte devralındığını, davacının iddialarının aksine davacıya borçlarının olmadığını, hesaplarla oynanarak hayali borç yaratıldığını, başvuruları üzerine davacı şirketin tasfiye memuru olan ... ile muhasebecisi ... aleyhine nitelikli dolandırıcılık suçundan cezai takibat başlatıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalıya ait ticari defterlerde de davacının para aktardığının kayıtlı olduğu, bu kayıtların davalı aleyhine delil olarak değerlendirilmesi gerektiği, davalı tarafın fiktif hareketlerle borç yaratıldığı savunmasına itibar edilmediği bu nedenle davacının 348.814,33 TL alacaklı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 17.870,41 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
