Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/5024 Esas 2015/9521 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5024
Karar No: 2015/9521
Karar Tarihi: 20.10.2015

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/5024 Esas 2015/9521 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kapatılan Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar, cinsel taciz suçundan sanığın cezalandırılmasına hükmetmiştir. Karar temyize götürülmüş ve dosya incelenerek ceza davalarında yargılama giderlerinin sorumlusu olan sanığa, mağdur için tayin edilen vekile ödenen vekâlet ücretinin yargılamanın yürütülmesi amacıyla yapılan bir harcama olduğu ve sanığa yüklenmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş ve suç unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmıştır. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın Yargılama Giderleri başlıklı 324/1 ve 325/1 maddelerine atıfta bulunulmuştur. Bu maddelerde, yargılama giderleri kapsamında avukatlık ücretleri, devlet tarafından yapılan harcamalar ve ödemeler ile sanığın cezaya veya güvenlik tedbirine mahkum edilmesi durumunda tüm yargılama giderlerinin sanığa yükleneceği belirtilmektedir. Ayrıca, 6545 sayılı kanunla birlikte cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan düzenlemelere de dikkat çekilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2014/5024 E. , 2015/9521 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Kapatılan. Sulh Ceza Mahkemesi (. Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de dikkate alınıp dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın yargılama giderleri başlıklı 324/1 maddesinde yer alan “Harçlar ve tarifesine göre ödenmesi gereken avukatlık ücretleri ile soruşturma ve kovuşturma evrelerinde yargılamanın yürütülmesi amacıyla devlet hazinesinden yapılan her türlü harcamalar ve taraflarca yapılan ödemeler yargılama giderleridir” hükmü ve aynı Kanunun 325/1. maddesinde yer alan “Cezaya veya güvenlik tedbirine mahkum edilmesi halinde, bütün yargılama giderleri sanığa yüklenir” hükmü dikkate alındığında, davaya konu olayda katılan mağdura baro tarafından tayin edilen vekile ödenen vekâlet ücretinin yargılamanın yürütülmesi amacı ile yapılan bir harcama ve ödeme olması, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ve 5271 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanunlarda da mağdur için tayin edilen vekile ödenecek olan vekâlet ücretinin meccani olacağı veya sadece devlet hazinesinden karşılanacağı veya sanık ya da bir başkasına yüklenemeyeceğine dair bir hüküm de bulunmaması karşısında, bu harcama ve ödemenin yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesi gerektiği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.