Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2014/110-2015/589


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara toplanan delillere göre, davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
5510 sayılı Yasanın 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesi 1. fıkrası ile “iş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir.” düzenlemesi getirilmiştir.
İnceleme konusu davada; 28.05.2011 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu sürekli iş göremez duruma gelen sigortalıya ödenen gelir, tedavi gideri ve geçici iş göremezlik gelirinin tahsilinin talep edildiği, mahkemece davanın kabulüne karar verildiği, anlaşılmaktadır.
Dosyada alınan kusur raporunda; işveren davalı % 70, sigortalı % 30 oranında kusurlu bulunduğu, sürekli iş göremezlik oranının % 22,2 olduğu, mahkemece kusur raporu esas alınarak ve gerçek zarar hesabı yapılarak hüküm kurulmuştur.
Somut durumda kusur raporu sonrası aldırılan 13.10.2015 tarihli hesap raporunda, kaza tarihinde yürürlükte bulunan 5510 sayılı Kanunun 21. maddesine göre kurumun rücu alacağı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olduğundan mahkemece gerçek zarar hesabı yaptırılmış ise de davacının maluliyet oranı % 60" ın altında olduğundan pasif dönem hesabı yapılmaması gerektiği halde bilirkişi tarafından bu dönemler için fazla hesap yapılması isabetli değildir.
Bu itibarla, mahkemece yeniden pasif dönem hesabı yapılmaksızın hesap raporu alınarak ve sonucuna göre değerlendirme yapılarak karar verilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 07.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.