Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10702 Esas 2018/6709 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince
mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hüküm fıkrasında, adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği ihtaratının TCK"nın 52/4. maddesi yerine hatalı şekilde 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi gereği yapılmış ise de, bu hususun infazda gözetilmesi mümkün görülmekle, tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak
1-Ekonomik ve sosyal durum araştırması, sanığın adreste bulunmaması ve mahalle sakinlerinden bu yöndeki bilgilere ulaşılamaması nedeniyle yapılmayan ve duruşmadaki beyanında serbest meslek ile uğraştığını ve aylık 3000 TL geliri bulunduğunu beyan eden sanık hakkında, tayin edilen cezanın, “sanığın ekonomik durumu göz önüne alınarak” şeklindeki dosya içeriğine uymayan gerekçe ile günlüğü 50 TL"den paraya çevrilmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve uygulama maddesinin belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.