Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/2269 Esas 2019/4960 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda davanın alacak istemi yönünden kabulü ile diğer talepler yönünden karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- KARAR -
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddine,
2-İstanbul(Kapatılan) 30. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2011/131 Esas, 2014/126 Karar ve 21/05/2014 tarihli kararı Dairemizin 2015/580 Esas, 2015/16699 Karar ve 10/12/2015 tarihli ilamı ile bozulmuş olup, davalı vekilinin temyiz itirazlarının ret edilmiş olması hükmün bir bölümünün onanması anlamına gelmez. Bu bozma kararı ile mahkemenin anılan hükmü tamamen ortadan kalktığından mahkemece bozmaya uyulduktan sonra verilecek yeni kararda davacının tüm talepleri yönünden karar verilmesi gerekir iken davacının menfi tespit talebi hakkında bu bölümün Yargıtay’ca onandığı belirtilerek yeniden karar verilmemesi doğru olmamış hükmün bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 04/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.