Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/43823 Esas 2019/2049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında TCK"nın 106/1-1 maddesinin uygulanması için dava açılmış ise de, sanığın ikrarı, tanık beyanları ve mesaj tespit tutanağı içeriğine göre, eyleminin TCK"nın 106/1-2. madde ve cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunu oluşturduğu, katılanın internet ortamında sanık hakkında hakaret içerikli sözler yayınlaması nedeniyle TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirim hükümlerinin uygulanabileceği, sanığın eylemini katılanın haksız fiiline tepki olarak işlemesinin suçun oluşmasını engellemeyeceği gözetilmeden, eylemin meşru savunma kapsamında olduğu kabul edilerek ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2- Kabule göre ise,
Sanığın tehdit eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığı kabul edilmesine karşın, TCK"nın 25/1 ve CMK’nın 223/2-d maddeleri gereğince beraat yerine, ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.