Danıştay 7. Daire 2016/12008 Esas 2020/4024 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/12008
Karar No : 2020/4024

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Bakanlığı adına
... Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 02/08/2007 tariih ve 570 sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi ile 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 167. maddesinin 5. fıkrasının (d) bendi uyarınca gümrük vergilerinden muafen ithal edilen miras yoluyla intikal eden kişisel araç nedeniyle muafiyet koşullarının ihlal edildiğinden bahisle tahakkuk ettirilen gümrük, katma değer ve özel tüketim vergileri üzerinden anılan Kanun'un 234. maddesi uyarınca kesilen para cezalarına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararı üzerine, davacı hakkında yapılan uyuşmazlığa konu ek tahakkukların, gümrük beyannamesinin tescil edildiği tarihten itibaren 3 yıllık zamanaşımı süresi dolduktan sonra 11/03/2011 tarihinde tebliğ edildiği ve davacı hakkında açılan ceza davasının da beraatle sonuçlandığı anlaşıldığından, zamanaşımına uğrayan gümrük vergisi, katma değer vergisi ve özel tüketim vergisi tahakkuklarında ve bunlara yapılan itirazın reddine dair işlemde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 16/04/2010 tarihinde yapılan suç duyurusu ile zamanaşımının durduğu, mahkemenin beraate ilişkin kararının ise 19/04/2016 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle 11/03/2011 tarihinde yapılan tebligatlarda zamanaşımı bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.