Kasten yaralama suçundan müşteki sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 35/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2016 tarihli ve 2016/298 esas, 2016/580 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 26.09.2017 tarih ve 2017/7825 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 06.10.2017 tarih ve 2017/55890 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, kovuşturma sırasında sanığa iddianame ve ekleri okunmadan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 147. maddesinde yer alan yasal hakları hatırlatılmadan savunma hakkının kısıtlanması suretiyle mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı yaralama suçunun hem 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre hem de değişiklikten önce uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; sanık ile mağdur arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi hususunun da kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma istemlerinin incelenmesine; 08.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.