Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15657 Esas 2016/365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/04/2015 tarih ve 2015/548-2015/428 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, .... Vergi Dairesi Müdürlüğü"nün mükellefi olan davalı şirketin 2012, 2013, 2014 yıllarına ilişkin hesapları üzerinde vergi incelemesi yapılarak rapor düzenlendiğini, söz konusu raporda mükellef şirketin yasal ve kaçak akaryakıt ticaretine ilave olarak sahte belge düzenleme faaliyetlerinde bulunduğunun, şirketin ortaklık yapısının gerçeği yansıtmadığının tespit edildiğini, söz konusu raporda şirketi gerçekte sevk ve idare eden şahısların davalı gerçek kişiler olduğunun belirtildiğini, şirketin gizli ortakları olan bu kişiler hakkında suç duyurusunda bulunulması ve vergi suçu raporu düzenlenmesinin gerektiğini ileri sürerek davalı gerçek kişilerin diğer davalı şirketin gizli ortakları olduğunun tespitine, davalıların taşınır, taşınmaz malları ile üçüncü kişilerdeki hak ve alacaklarının devir temlikinin önlenmesi için ihtiyati tedbir kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre; tespit davası açılabilmesi için öncelikle dava açmakta korunmaya değer hukuki menfaatin bulunmasının gerektiği, somut olayda davacı tarafından 6183 sayılı Yasa"nın 17. maddesi uyarınca ihtiyati tahakkuk, aynı Yasa"nın 13. maddesi uyarınca ihtiyati haciz yoluna gidilebileceği, bu işlemler için mahkeme kararına ihtiyaç duyulmadığı, davacının tek taraflı alacağı kararla bu yönde işlem yapabileceği, yasal mevzuat uyarınca bu yönde hukuki imkanlara sahip davacının tespit ve tedbir istemekte hukuken korunmaya değer bir yararının bulunmadığı gerekçesiyle davanın hukuki yarar yokluğundan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.