Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/1148 Esas 2020/2704 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nin 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası.
TEMYİZ EDENLER : Cumhuriyet savcısı, sanık ... müdafii.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın kız kardeşi ...in, katılan ile evli olup aralarında anlaşmazlık bulunduğu, suç tarihinde katılanın eşi ...i basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralamasına sinirlenen sanığın, katılan ile ikametinin önünde buluşarak üzerinde bulunan bıçak ile kol ve göğüs bölgelerinden olmak üzere beş ayrı yerinden pnömotoraksa ve sinir hasarına neden olacak, yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaraladığı olayda; 9 ile 15 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK’nin 35. maddesinin uygulanması sırasında mağdurda meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle ceza tesisi yerine yazılı şekilde 10 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında; katılan ...’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; suç vasfına, meşru savunma koşullarının oluştuğuna, haksız tahrik indirim oranına; o yer Cumhuriyet savcısının; suç vasfına, öldürme kastının bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 04/11/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.